ถ้ากำมันไว้ก็เจ็บปวด...ถ้าเก็บมันไว้ก็หนักและเหน็ดเหนื่อย...

ยินดีต้อนรับทุกๆ ท่านเข้าสู่ปี 2555

ขอให้ผู้อ่าน และติดตามบล็อคนี้มีความสุขมากๆ

และคิดสิ่งใด หวังสิ่งใดไว้ ขอให้ได้ดังใจ ที่หมายไว้ ทุกๆ คนนะครับ
สวัสดี.^^

..................................


When you hold a stone in one piece.And bundle it would be painful.If you keep it up.It will be hard and tiring.

เมื่อคุณเก็บก้อนหินขึ้นสักหนึ่งก้อน
และกำมันไว้ ก็จะเจ็บปวด  
ถ้าเก็บมันไว้นาน ก็จะหนักและเหน็ดเหนื่อย


ลองเก็บก้อนหินขึ้นมาสักหนึ่งก้อน แล้วกำมันไว้

....................................................................

ถึงแม้ว่า ก้อนหินก้อนนั้นจะสวยงามสักปานใด ถ้ากำมันไว้ ก็เจ็บปวดเหมือนกัน



"ถ้าเปรียบก้อนหินเสมือกับปัญญาของชีวิต"

บางทีเราอาจจะเพลอสติ ไปเก็บเอาก้อนที่ไม่ได้ดังใจ

และแล้วหลังจากนั้น อีกไม่นานเราก็จะบอกกับตัวเองว่า "เราไม่น่าไปเก็บมันมาเลย" 
.................................................................................................

ถึงกระนั้น เราก็ยังอยากที่เก็บมันไว้อยู่ แต่ว่า...ถ้าก้อนใหนสวย เราก็อาจจะถือ หรือบีบมันไว้ได้นานกว่าก้อนที่ไม่สวย 
แต่มันก็ไม่แน่เสมอไป จริงใหม? เพราะอะไรมันก็ไม่แน่นอน

ก้อนหินที่เราคิดว่ามันสวย และก็เก็บมันไว้ เราอาจจะเกิดไม่พอใจมันขึ้นมาในเวลาใหนก็ได้ เมื่อเราเริ่มมองเห็นรอยตำนิ "ว่าใหม"?

เพราะคนส่วนใหญ่มักจะไม่ชอบความผิดพลาด โดยทั่วไปในอุดมคติมักต้องการความสมบูรณ์แบบ

และในหลายๆ ครั้งในชีวิตจริงของเราก็มักจะหยิบ ก้อนหินแห่งชีวิต คือเรื่องราวหรือปัญหาต่างๆ ไว้

บางอย่างก็เป็นเรื่องราวที่สมัครใจจะเก็บมันไว้ บางเรื่องไม่อยากจะเก็บแต่มันก็ยังอยู่ เพราะอะไร?


....................................................................................................................................
ก้อนหิน ก็เหมือนกับก้อนชีวิต ถ้ากำไว้แน่น ก็เจ็บ

ก้อนหิน ก็เหมือนกับปัญหาของชีวิต ถ้าเก็บไว้นาน ก็เหนื่อย
......................................................................................................................................




บอกกับตัวเองว่า หลังจากวันนี้ เดี๋ยวนี้ เราจะปล่อยวางมันไว้สักพัก....หรือลองโยนมันออกไปไกลๆ.....พักมันไว้ก่อน ค่อยเก็บหรือกำมันใหม่ก็ได้......เมื่อเวลาผ่านเลยไป...เราอาจจะรู้วิธีการที่จะเก็บมันได้ดีขึ้นกว่าแต่ก่อน....หรือไม่ก็.....เราอาจจะไม่เก็บและกำมันไว้อีกเลย.....

 ......................................................................................................................................

ใครนะ? อะไรนะ? ในช่วงชีวิตที่ผ่านมา ช่างทำให้เราเจ็บปวด หรือเจ็บแค้น อีกทั้งเรื่องราวต่างๆ ยังเผาผราญความรู้สึก 

ต่อไปนี้ ไม่ว่าอะไรก็ตาม หรือจะเป็นใครก็ตาม.....ปีที่ผ่านมาก็จะผ่านไปแล้ว วางหินก้อนเก่าๆ ลง.....แล้วคิดพิจารณาดูก้อนใหม่ๆ...ถ้ารู้สึกดีกว่าแล้ว อาจจะไม่เก็บก้อนใหนขึ้นมาอีก.

....................................................................................................................................

สวัสดีปีใหม่ 2555 บทความนี้เขียนขึ้นในวันใกล้ปีใหม่พอดี ขอให้ทุกๆ ท่าน ที่อ่านบทความนี้ ได้วางก้อนหิน ซึ่งเปรียบเสมือกับเรื่องราวบางอย่างของชีวิตที่ติดค้างคาอยู่ในใจ ที่อาจจะกำหรือแบกมันมาทั้งชีวิตลงเสียสักพัก แล้วค่อยๆ หลับตาลง ผ่อนคลาย สบายๆ....ให้ร่างกาย และจิตใจ ได้พักเสียบ้างนะครับ...แล้วลองยิ้มให้กับทุกเรื่องราวในชีวิตที่ผ่านมา อย่างภาคภูมิใจว่า "โอ้.....ช่างวิเศษอะไรเช่นนี้!! ......ช่างดีอะไรเช่นนี้!!"
.......................................................................................
มีคำกล่าวของท่านผู้รู้กล่าวไว้...

ท่านเพิงบอกกับตัวเองทุกวันว่า

"ดีเหลือเกินวันนี้ เรายังมีลมหายใจอยู่"
"ดีเหลือเกินวันนี้ เรา..ยัง...มี...ชีวิตอยู่"

"เราจะทำหน้าที่ของความเป็นมนุษย์ให้ดีที่สุด จะไม่หวังที่จะเป็นอะไร และจะไม่หวังอะไรจากใครๆ โดยที่สุดแม้แต่คำว่า "ขอบใจ"


..........................................................

ขอให้เห็นความสุขทุกคนนะครับ....และเมื่อเห็นแล้ว....เห็นความสุขแล้ว.....อาจจะมีรอยยิ้มขึ้นในใจเล็กๆ มีคนเค้าบอกว่ายิ้มหนึ่งครั้ง แก้มจะเป็นสีชมพู.....ยิ้มสองครั้ง แก้มจะเป็นสีแดง ^^ แต่ถ้ายิ้มทั้งวัน จะเป็นศรีธันยา นะครับ ^^
......................................................................................

เมื่อความสุขก็จะเกิดขึ้นภายในใจ...เพิงใช้ความสุขที่เกิดขึ้นนี้ อย่างมีสติ และใช้ความสุขที่มีอยู่นี้ให้เต็มที่....มีความสุขในปีใหม่และตลอดไป 2555 55555+................^^



ขอมอบบทเพลง ก้อนหินก้อนนั้น-โรส ศิรินทิพย์



ก้อนหินก้อนนั้น-โรส ศิรินทิพย์